Wat is beter voor mijn kinderen: wel of niet uit elkaar gaan?

Je denkt over uit elkaar gaan, maar de grootste reden voor je twijfel is of je dit je kinderen wel aan kunt doen. Aan de ene kant stel je jezelf misschien vragen als:

Hoe zullen zij omgaan met de scheiding? Hoe moet het straks als we apart gaan wonen? Heeft dat niet een ontzettend negatief effect op de emotionele ontwikkeling van de kinderen? Kunnen ze zich straks nog wel concentreren op school? Wat doet het eigenlijk met hen op langere termijn? Zullen ze zelf anders met relaties omgaan straks? Moeten we niet wachten met scheiden tot ze ouder zijn?

Aan de andere kant denk je misschien:

Zijn de kinderen niet beter af als ze de spanning (of misschien ruzie), die er nu vaak is, niet hoeven te voelen? Als we uit elkaar zijn, kunnen we er waarschijnlijk veel beter voor onze kinderen zijn. Niet meer samen, maar wel in kalme wateren en gelukkiger. 

Realiteit van alledag

Belangrijk is de realiteit van alledag. Ouders die ruziënd door het huis lopen, elkaar dagen achtereen uit boosheid of frustratie negeren. Zijn dat de juiste omstandigheden waarbinnen een kind kan opgroeien? Kun je dan spreken van een constructieve, positieve en veilige basis voor een gezin? Wordt daarmee het juiste voorbeeld aan het kind meegegeven als het gaat om zijn of haar eigen relaties in de toekomst?

Essentieel is dat je een stap terug zet om uit te zoeken of de relatie nog kansen heeft. Kun je jezelf naar eer en geweten aankijken als het gaat om je inspanningen en verantwoordelijkheid hierin? Heb je vanaf een afstand naar jezelf gekeken als het gaat om jouw aandeel in je relatie, die nu dreigt stuk te lopen? Hebben jullie samen het gesprek gevoerd over jullie verlangens en jullie gemis in de relatie?

Lees meer over twijfel aan je relatie

Vragen

Uiteraard zijn er meer vragen en ijkpunten om je relatie te beschouwen. En als er een punt komt dat een van jullie beiden of allebei constateert dat de basis, het vertrouwen of de verbinding er echt niet meer is: dan is het de vraag of je je kinderen spaart door bij elkaar blijven.

Voor een kind op latere leeftijd kan een verwrongen relatiebeeld net zo pijnlijk zijn als de scheiding van zijn of haar ouders. Bovendien rijst de vraag: is de angst voor het welzijn van je kinderen niet je eigen angst? Hier hoef je je niet eens zelfbewust van te zijn. Probeer dat uit te vinden voor jezelf.

Cindy (49): ‘Zo vaak hoorde ik mezelf tegen mijn omgeving zeggen, dat mijn partner en ik uit elkaar zouden gaan op het moment dat de kinderen 18 zijn. We waren zo negatief en cynisch naar elkaar, ook waar de kinderen bij waren. Het was een negatieve spiraal waar we niet meer uit kwamen. Toen ons oudste kind 14 was, kwam ik iemand tegen. Het werd een korte affaire, waarin ik nieuwe positieve kanten van mezelf ontdekte die ik niet kende uit de relatie met mijn partner. Trots ben ik er niet op. Het heeft me wel doen beseffen dat de gezinssituatie niet meer kost wat kost nog minimaal 4 jaar in de lucht kon worden gehouden. We zijn nu ruim een jaar uit elkaar, zien elkaar nog regelmatig, hebben positiviteit als vertrekpunt en gunnen elkaar weer het licht in de ogen. Ondanks dat het voor de kinderen een grote stap was, ook zij geven aan dat dit het beste is voor iedereen.’

Marc (53): ‘Iedereen wil het liefst getrouwd blijven met de moeder of vader van zijn kinderen, maar ondertussen zijn er heel veel mensen die twijfelen of ze de relatie die ze hebben wel het maximale is en doen ze niets, tenminste niet officieel. Mijn ervaring is dat bij twijfel gewoon doen uiteindelijk voor alle betrokkenen beter is. Het heeft mij meer gebracht dan ik had durven hopen en nu ik niet meer twijfel, weet ik zeker dat ik goed zit.’

Wat kun je nog meer doen?

Niemand kan voor jullie de keuze maken om wel of niet uit elkaar te gaan. En welk effect het op jullie kinderen zal hebben, vertelt ook niemand jullie. Uit cijfers blijkt dat het met ongeveer tweederde van de scheidingskinderen na verloop van tijd weer goed gaat. Een scheiding is voor kinderen nooit leuk, maar dat betekent niet dat ze er blijvende last van hoeven te houden.

Wat bij het effect op de kinderen van belang is, is hoe de ouders hun scheiding aanpakken en verwerken: nu en in de toekomst. Kijk daarbij goed naar wat het beste voor jullie kinderen is. Dat is een grote verantwoordelijkheid en een ongelofelijke kans, want niemand anders dan jullie, de ouders, kennen de kinderen beter. Niemand is beter in staat jullie kinderen de zekerheid, begeleiding, structuur en steun te geven die zij nu zo hard nodig hebben. 

Welke hulp is er?

Vooral als je kinderen hebt, is het belangrijk dat je voor jezelf vaststelt (en het liefst natuurlijk samen met je ex-partner) dat je er alles aan hebt gedaan om je relatie alle kansen te geven. 

Je kunt hulp inschakelen van een relatiecoach of relatietherapeut.

Mocht het tot een scheiding komen: de open brief van Villapinedo verwoordt heel treffend wat een scheiding met kinderen doet en waar zij om vragen tijdens een scheiding en ook na de scheiding is het belangrijk dat er hulp voor de kinderen beschikbaar is. 

Dit artikel bevat stukken van het boek Uit elkaar dan met elkaar van Erwin Wijman en Birgit Vandermeulen.

Ik twijfel aan mijn relatie: wat moet ik doen? Lees meer