Online scheiden ervaringen

‘We zijn nog steeds een familie’

Interview en tekst: Birgit Vandermeulen van feelwise

We spreken af op een Rotterdams terras tussen de molens aan het water. De zon schijnt, het water twinkelt, twee tafeltjes verder valt een glas wijn om. Bij onze muntthee wordt een hartkoekje geserveerd: de ene helft is van chocolade, de andere helft ‘gewoon’. Kleine symbooltjes van alledag.

Aan tafel zit een rustige vrouw. Een oermoeder, dat blijkt al snel uit haar verhaal. Ze leerde haar ex-man kennen toen ze 16 was, ze zaten bij elkaar op school. Ze stapten samen het volwassen leven in, tot een half jaar terug was ze nooit zonder hem geweest. Drie jongens van bijna 9, 6½ en 3 jaar zetten ze samen op de wereld. En toch besloten ze in november 2017 te gaan scheiden, op het moment van ‘nu is het echt genoeg, we komen er samen niet uit’. Ze hadden een soort broer-zus relatie waarin ze prima met elkaar communiceerden. Tegelijkertijd misten ze dingen in hun relatie. ‘Het is jammer dat we dat niet eerder naar elkaar hebben gesignaleerd en uitgesproken. Toen we onder ogen zagen dat het niet meer goed ging, heb ik toch het geloof gehad en gehouden van ‘het kan nog goed komen’. Tot het moment van ‘het komt echt niet meer goed’ me duidelijk werd: we konden elkaar in de intentie van ‘aan de relatie werken’ niet vinden. Daar lag mijn grens en toen verdween mijn geloof en vertrouwen. Dan wordt het heel lastig.’

Eerst nog even stil houden

Toen de kogel door de kerk en de beslissing genomen was, kwamen ze in de fase van ‘doorpakken en verder’. De kinderen stonden in dit proces op de eerste plaats, ‘wanneer en hoe gaan we het hen vertellen?’ was de centrale vraag.

Ze besloten om de scheiding anderhalve maand voor zichzelf te houden en nog niet aan de kinderen te vertellen. Ze wilden eerst wat meer beeld bij de nieuwe toekomst krijgen. Dat vroeg tijd, uitzoekwerk en praktisch puzzelen.

Hij besloot op zoek te gaan naar een nieuw huis, zij wilde graag in het huidige huis blijven wonen. Zolang hij nog geen nieuwe woning had gevonden, kozen ze ervoor om de kinderen een stabiele woonbasis te geven, en zelf als ouders in en uit het nog gezamenlijke huis te vliegen.

Contouren uitwerken

Toen de contouren van het nieuwe leven zichtbaar waren, kwamen ze bij uitelkaar.nl terecht. Met de insteek ‘we gaan kijken of we er zelf uit kunnen komen’ stapten ze in. De methode van uitelkaar.nl bood een prettige structuur en een mooi overzicht over wat en hoe te regelen. ‘We kregen voorbeelden van teksten en omdat we elkaar zo goed en lang kennen, en heel veel dezelfde ideeën en opvattingen hebben, hoefden we alleen maar in te vullen. Dat deden we samen en ieder voor zich. We wisten dat we zo een heel eind zouden komen.’

Ze hadden inderdaad weinig conflicten over de inhoud en de te maken afspraken. Ze stelden beiden het kindbelang voorop en lieten daarmee hun eigen emoties niet in de weg van de oplossing staan.

Zij nam het initiatief tot het schrijven van het plan en gaf vorm aan de details. ‘We wisten meteen dat we co-ouderschap wilden.’ Ze hield rekening met werkdagen, sport van de kinderen, andere verplichtingen en vrijetijdsbestedingen. Hij kon zich in het plan vinden. ‘Het klinkt alsof het een heel eenvoudig proces was, en dat was het eigenlijk ook. Er was geen haat en nijd.’

De mensen om hen heen zagen hen in de scheiding op de best mogelijke manier handelen. En nog steeds. ‘Als het dan toch moet, dan zo.’

Lees verder...